Selamlar!

Bugün size geçtiğimiz yaz katıldığım ve Chad Smith’in bagetini yakaladığım (en azından yarısını) o çok konuşulan RHCP konserini anlatacağım. Biraz gecikmeli bir yazı olacak ama bunu yazmadan içim rahat etmezdi. Her saniyesi muhteşemdi.

Geçen sene, ortaokulda kara sevdaya düştüğüm grupların konserlerine gitmeye karar verdim minik bir nostalji için. Bunlardan üç tanesine gitmeyi başardım. Biri Floransa Rock Festivali’nde sahne alan Green Day ve Weezer, diğeri de bu yazıda bahsedeceğim RHCP.

Öncelikle konser 9 Temmuz 2022’de Stade de France, Paris’te gerçekleşti. Arkadaşımla tüm varımızı yoğumuzu ortaya koyup en önden bilet aldık. Verdiğimiz her kuruşa da değdi diyebilirim. Yer olarak Stade de France gayet büyük ve güzeldi ama merkeze çok uzaktı. Saatler öncesinden gittik, sıra bekledik o sıcakta ama yine de yeterince erken gidememişiz, hâlâ uzun bir sıra vardı. Ses sistemi de gayet başarılıydı. Ses dağıtımının homojenliği de başarılı bir şekilde sağlanmıştı.

Ön grup olarak Thundercat ve Anderson Paak çıktı. Thundercat’in yaptığı birçok parçayı severim aslında özellikle Gorillaz’ın son çıkardığı albümdeki Thundercat ile feat yaptığı ‘Cracker Island’ parçasını severek dinliyorum ama konserdeki performansını hiç beğenmemiştim, sahneyi doldurmakta başarısızdı diye düşünüyorum. Bir an önce bitsin diye beklemiştim. Bilmeyenler için kısaca tanıtayım. Stephen abimiz bas çalıyor ve müziğinde deneysel ve psikedelik öğeler kullanıyor. Müzik videoları da  eğlenceli izlemenizi tavsiye ederim.

 İkinci ön grup olan Anderson Paak tek kelimeyle harikaydı. Özellikle sahnesi o kadar eğlenceliydi ki tüm dinleyenleri bağladı kendine. Anderson abimiz de R&B tarzda müzikler yapıyor ve onun da müzik videoları oldukça eğlenceli. Come Down şarkısının sahnesi ve diğer şarkılarının back vokalleri de keyifliydi.  Ama ön grupları dinlerken içimde büyük bi sabırsızlık vardı tabii RHCP için. 

Sonunda konser Frusciante’nin muh-te-şem solosuyla başladı. Frusciante’nin bu güzel doğaçlamasından sonra Can’t Stop şarkısıyla bomba bir giriş yaptılar.  Şarkı bitince arkadaşımla Frusciante’nin olduğu tarafta mı dursak yoksa Flea’ya mı daha yakın olsak diye kafa patlattıktan sonra Flea’yı seçtik. Beklediğimiz gibi sahne hakimiyeti ve sert slap vuruşları son derece etkileyiciydi, hatta o kocaman sahneyi tek başına bile doldurabilirdi eminim ki.

Setlistlerine gelecek olursam, Stadium Arcadium ve Californiacation albümlerinden çok sayıda şarkıyı çaldılar.  Son albümlerinden biri olan Unlimited Love’dan da parçalar eklemişlerdi. Genel olarak o albümü çok beğenmesem de Black Summer sevdiğim bir parçaları ve canlı dinlemek çok güzeldi. ‘These are the ways ‘ şarkısını  koymasalarmış olurmuş demiştim. Konsere giderken her ne kadar çalmayacaklarını bilsem de 1984’teki Red Hot Chilli Peppers adıyla çıkardıkları albümden herhangi bir parçayı umutla beklemiştim ama setlistlerinde yoktu maalesef. Şarkıların arasından özellikle By the Way ve Can’t Stop şarkılarını dinlemek çok zevkliydi. Ses sisteminin başarılı olması ve grubun performansı sayesinde çok iyi bir sonuç çıktı ortaya.  Bu arada Anthony Kiedis’in bulduğu her fırsatta sahneye tükürmesini de eklemeden edemeyeceğim.

Benim için konserin en kaos dolu ve eğlenceli anlarından biri ise konser bittikten sonraydı. İnsanlar konser alanından çıkmaya başladığında biz arkadaşımla birinden videoları atmasını rica ediyorduk. Birden havadan bir şey geldi üstüme ve refleksle tuttum. Baktım baget sonra bi daha baktım Chad Smith’in bageti. O kadar rastgele bir olaydı ki çok şaşırdığımı hatırlıyorum. Bir anda  yanımdaki bir kızın bageti tutup bırakmamasıyla çok enteresan bir an yaşadık. İkimiz de inat yaptık bırakmadık bir süre. Herkes çevremizde toplandı tezahürat yapıyor. Arkadaşım yanda utancından ölüyor. İkiye bölelim sıkıntı değil dememle  kırdık bageti.  Bana düşen payın bir kısmını da arkadaşım için böldüm. Bende sadece bagetin çevreği olsa da muhteşem bir anı olarak kaldı bu olay.

Akşam da Eiffel Kulesi’nin çimenlerinde konserin hala etkisindeyken bir euroluk şarabımızı içerek kritiklerimizi yaptık arkadaşımla. Hayatım boyunca unutamayacağım konserlerden bir tanesiydi.