İlk bakışta bizi bir albüme yaklaştıran etken görselliktir. Kapaktaki sanatta albümün ne kadarını bulabiliyoruz, dinleyiciye yansıtmak ve hissettirmek istediği nedir? Genelde “Bak, elimde bunlar var, hazır ol!” mesajını almamızı isterler. Basit görünen çizgiler ve renkler, o albümü dinlerken hissettiklerimizi pekiştirmede çok önemli bir yere sahip. Basitlik çok fazla duygu taşıyabiliyor kendi içinde. Kullanılan felsefik ve sembolik anlamlar bu duyguları pekiştiriyor. Bundan ötürü bir albümün müzikalitesi kadar kapak tasarımının da albüm bütünlüğünde önemli bir yeri olduğunu düşünüyorum.

Son zamanlarda dinlemekten çok fazla keyif aldığım gruplar ve albümler arasından seçtiğim kapaklar ve sanatçıları hakkında konuşacağız bugün.

Genel yorum yapacak olursam, konsept albümlerin kapakları daha çekici geliyor. Hikayeden parçalar taşıyan bu kapak tasarımları, “sanatçının gözünden” eseri tanımak gibi geliyor. Bununla beraber her genre’da yapılan sanatın çeşitlenmesi ve dinleyeceğimiz türün esintilerini önden hissettirmesi görsel anlamda inanılmaz bir haz sağlıyor diye düşünüyorum.

Paul Romano

Crack The Skye, son zamanlarda dinlemekten inanılmaz keyif aldığım albümlerden biri (beni bu albümle tanıştıran çok değerli insana da selam vermiş olayım buradan). Paul Romano, yaptığı sanatla albümün bütüncül bir parçasını oluşturuyor. Albüm kapağının ortasında bulunan karadeliğin altında altın sarısı bir gözyaşı görüyoruz, Brann Dailor’un kaybı üzerine yaşadığı büyük üzüntü ve depresyonun bir temsili gibi düşünebiliriz. Kullanılan geniş renk paleti ince detayları yakalamada bize bir kolaylık sağlıyor. Kapağın aşağı kısmında bulunan ayının sahip olduğu sürreal çizgiler albümde bahsi geçen astral seyahate bir gönderme olarak algılanabilir. Kapak, albümün hikayesi açısından bize tahmin edebileceğimizden daha fazla bilgi sunuyor aslında.

Travis Smith

Sorceress… Dinlerken yaşadığım ürperti bir kenara, albüm kapağını yukarıdan aşağıya doğru incelediğimizde artan kaotiklik gerçekten çok hoşuma gidiyor. Albümle aynı adı taşıyan şarkıyı dinlerken albüm kapağı canlanıyor gözümde, o gerginlik hissini atamıyorum üstümden bir süre. Travis Smith; Death, Katatonia, Anathema, Bloodbath, Overkill ve daha nice gruptan aşina olduğumuz bir isim ve gerçekten işini inanılmaz iyi yapan sanatçılardan biri. Gönül ister ki bu grupların her birinin albüm kapağına değinelim fakat satırlar yeterli kalmayabilir bunun için.

Opeth frontman’I Mikael Åkerfeldt, Billboard’a verdiği bir röportajda bu sevimli tavuskuşu hakkında şu cümleleri kuruyor:

“Aynı anda hem güzel hem de iğrenç, ki bizim istediğimiz de buydu… Zekice oldukları sürece tuhaf kapakları severim. Sorceress kapağının hayatımda gördüğüm en akıllı kapak olduğunu söyleyemem ama çok hoş.”

Joe Duplantier

Geçen ay From Mars to Sirius albüm incelemesinin çok ilgi görmesi üzerine Duplantier kardeşlerin resme ve sanata olan yatkınlığından bahsetmemek olmazdı. Sanatçılardaki bu çok yönlülüğe her seferinde hayran kalıyorum!

Kişisel favorim kesinlikle The Way of All Flesh ve From Mars to Sirius. Fortitude kapağı da hayranları tarafından ilgi görmüştü, 2019’daki Amazon Ormanları’nda çıkan korkunç yangınlar ve orada yaşayan yerli halkın yaşadığı ciddi problemler üzerine Fortitute, bu konuya ilgi çeken keyifli ve bir o kadar da gerçekleri yüzümüze vuran bir albüm oldu. Fortitute ve FMTS, Duplantier kardeşlerin sahip olduğu çevre aktivistliği ruhunu çok net yansıtan kapaklara sahip. Metal Hammer dergisine verdikleri bir röportajda Fortitude albüm kapağı hakkında şunu söylüyorlar:

“Albümün ruhunu temsil ediyor.” diye ekliyor resim de yapan Mario. “Joe bana ‘Bir şeyler çizmek ister misin?’ diye sordu. Ben de ‘Hayır, hayır, bu senin rolün, çünkü sözleri bir araya getiren sensin’ dedim. Sözler ve görseller birbirine çok iyi uyuyor.”

Bir başka röportajda da FMTS albüm kapağı için Joe, okurken çok mutlu hissettiğim şu cümleleri kuruyor:

Gojira için, kudretli ama barışçıl bir şeyi temsil eden bir balina kullandık. Balinalar, onlara yaptıklarımızdan sonra insanları ezebilirlerdi, ama hayır, gelirler, göz kırparlar ve yüzerek uzaklaşırlar. Bize merhameti öğretiyorlar. Bu sadece benim kendi şiirsel benliğimle konuşmam, ama evet. Kapaklarımızda semboller kullanmayı seviyoruz.

Mariusz Lewandowski

Şu ana kadar dinlediğim en iyi Deathcore gruplarından biri olan Lorna Shore’un … And I Return to Nothingness EP kapağı gerçekten çok ilginç ve göze hoş gözüküyor. Of The Abbys şarkısı ile keşfettiğim grubun “hayvani” vokalisti Will Ramos’un sesini çok güzel yansıttığını düşünüyorum. “Queen of Patience” adındaki bu tablonun ressamı Lewandowski geçen sene aramızdan ayrıldı. Ardında ise canlı renk tonları kullanmasına karşın ölümü anımsatan ve katastrofik bir hava taşıyan karakterler barındıran sanat eserleri bıraktı.

Rickard Westman

Meshuggah esintilerinin hissedebildiğiz İsveç çıkışlı progresif metal grubu Vildhjarta’nın Måsstaden albüm kapağının illüstrasyonu Westman tarafından yapıldı. Kapağa ilk baktığınızda peri masalına benzer bir hissiyat alsanız da ince detaylara baktığınızda daha karanlık bir komposizyon görüyorsunuz. Sanatçının diğer çalışmalarında da kendine özgü karakterlere denk gelebiliyorsunuz. Renk kullanımı oldukça animatik ve ince detaylarda farklı şeyler keşfedebiliyorsunuz.

Joachim Luetke

Meshuggah’ın belki de en popüler albümlerinden biri olan obZen, oldukça marjinal ve sembolik anlamlar taşıyan bir kapak tasarımına sahip. Haake ve Hagström, Nuclear Blast USA ile yaptıkları bir röportajda, eserde “zen lotus pozisyonunda” bir erkek modelin fotoğrafının yer aldığını, fotoğrafın alt yarısının ise bir kadın modele ait olduğunu açıklamışlardır. Erkek modelin bu pozisyonu yapamayacağını düşünmeleri üzerine karakteri çift cinsiyetli olarak illüstre etmişler. Kanla kaplı olan karakterimiz, insanoğlunun müstehcenlik yoluyla huzuru bulmasını metaforik olarak temsil eder. Kana bulanmış üç elin her biri altı rakamı şeklinde poz vermektedir ve bu da insanın doğuştan kötü olan doğasını sembolize etmektedir.

Sanatın insane hissetirebileceği şeyler ve hissettirirken nasıl araçlar kullanabileceğinin asla bir sınırı yok. Bu ebedi hayal gücü havuzu içerisinde kaybolmadan gidebilmek ne mümkün!

Sizlerin de özellikle beğendiğiniz albüm kapakları varsa yorum olarak belirtebilirsiniz!

Metal ile kalın, sevgiler!