İnceleme: “Tears – Winds of Dreamland”
30 Haziran 2021İnceleme: “Leprous – Aphelion”
11 Kasım 20212006 yılında Danimarka’da kurulan progresif metal grubu VOLA, son albümleri “Witness” ile 2021 yılının sevilen isimlerinden biri oldu. Grup, “Inmazes” ve “Applause of A Distant Crowd” albümlerinin üzerine yayınladığı “Witness” albümü ile hatrı sayılır bir dinleyici de kazandı. 21 Mayıs tarihinde piyasaya sürülen “Witness”, toplam 44 dakika süren 9 şarkıdan oluşuyor.
VOLA, genel olarak progresif metal, djent janrı altında değerlendirilse de içinde birçok türü birden barındırıyor. Bazen progresif pop, bazen progresif rock, bazen elektronika kesitleri duyuluyor. Metalin yanında daha yumuşak soundları da harmanladığı için birçok farklı müzik türü dinleyicisini de çatısında toplayabiliyor. Vokalin daha pop ağırlıklı olması da grubu daha akılda kalıcı nakaratlar üretmeye itiyor. Ayrıca grubun tek İsveç’li üyesi olan Adam Janzi, poliritmik vuruşları ile hem elektronik davulda hem de akustik davulda grubu çok başarılı bir noktaya taşıyor.
Açılış şarkısı “Straight Lines”, akılda kalıcı vokal melodileri ile albümün en çok dinlenme alan şarkılarından biri. Djent ile giriş yapan ve fazlasıyla enerji yüklü olan bir şarkı olmasının yanında, parçayı tamamlayan synth solosu ile iz bıraktığını söyleyebilirim.
“Head Mounted Sideways” ise daha karanlık djent gitar etkileri ile insanı biraz gaza getiriyor. Robotik vokaller ile dinleyiciye gelecekten haber veriyor gibi hissettirdikten sonra nakaratta eski haline dönüyor Asger. Su gibi tertemiz clean vokali var gerçekten. Arkalardan duyulan bir scream şarkıyı en üst noktaya taşıyor ve beklenmeyen bir piyano pasajı ile şarkı son buluyor. Albümün en karanlık kısmını da bu şekilde kapatmış oluyoruz.
“24 Light-Years”, davul ve synth birleşiminin inanılmaz uyumuyla insanı hipnotize ediyor. Muhteşem bir trafiği var. Ardından giren gitar ile daha atmosferik bir sound yakalanıyor. Vokaller ise ilk dinleyişlerimde Winx Club tadı veriyordu, sonrasında alışmaya başladım.
Günlerce başa sara sara dinlediğim parçaya geldik. “These Black Claws”, hip-hop ve nu metal arasında gidip gelen bir parça. Normalde hiç seveceğimi düşünmediğim bir füzyondu bu. Bir yanda djent, bir yanda elektronik, bir yanda rap var. SHAHMEN (Amsterdam’dan yapımcı SENSE ve Los Angeles’tan rapçi B L S Bless’ten oluşan bir ikili) ile birlikte çalışılan şarkı albümün en bağımlılık yaratan şarkısı oldu benim için. Bless’in rap vokallerinden sonra Asger’in clean nakaratları birbirini çok iyi tamamlıyor. Aynı zamanda Asger’in vokallerinde diğer şarkılarda olmayan bir duygusallık da var.
Şarkı listesinin tam ortasında kalan “Freak”, diğerlerine nazaran daha az sevdiğim bir şarkı oldu. Dinlendiren bir köprü gibi düşünüyorum bunu. Daha akustik, daha chill bir parça. Arkada duyulan klavyeler progresifliği sağlıyor. 70’ler progresif rock sounduna göz kırpan gitar solosu ile de insanı biraz eskilere götürüyor.
Ağırlıklı olarak klavyenin taşıdığı “Napalm”, grubun en popüler şarkısı haline geldi bile. Progresif metal severler için daha fazla öge barındırıyor. Öncekilere kıyasla gitar da bu şarkıda daha çok hakimiyet gösteriyor. Riff ağırlıklı ve yine fazlasıyla melodik bir parça. Vokalleri ise çok tanıdık başka bir sese benzetiyorum ama hala çözemedim. Dinlerken aklına gelen varsa bana da söylesin.
“Future Bird” albümün sevenleri tarafından zayıf bulunan şarkılardan biri olmuş genellikle. Ben de tam tersi üst sıradaki şarkılara göre daha başarılı buldum. Söyleyeceklerim yukardakilere çok benziyor. Sadece bu şarkıda ayrıca sevdiğim şey vokalin rahatlatıcı tınısı oldu.
Albüm “Stone Leader Falling Down” ile sona yaklaşırken vites değiştiriyor. Biraz daha ağır rifflere sahip olan şarkı, “Witness”tan çok “Inmazes” albümündeymiş gibi hissettiriyor. Yine “Witness” albümünün kaçınılmaz melodikliğine sahip olsa da daha bağımsız olduğunu söyleyebilirim. Özellikle breakdowna gelindiğinde fark hissedilebiliyor. Back vokalde de bu ağırlığı sağlayan harsh vokaller kullanılması hoş olmuş.
Albümü kapatan “Inside Your Fur” müzikal anlamda diğerlerinden çok farklı bir yapıya sahip olmasa da bir albüm kapanışı için iyi bir seçim olduğu kesin. Özellikle şarkı sonundaki sağ-sol ses geçişleri hoş bir ambiyans yaratıyor. Şarkı süresince duyulan back vokaller ve sonrasında şarkının Asger’in AAA’lamaları ile bitişi de duyguyu fazlasıyla artırıyor. Adam Janzi için hiçbir bir şey diyemiyorum, en ufak dokunuşu bile benim hoşuma gidiyor galiba.
“Witness” biter. Gerçekten kolay dinlenebilir ve zevk alınabilir bir albüm. 2021 progresif sahnesi için hem özgün hem de benzer diyebileceğim seslere sahip. 9 şarkının 9’u da mükemmel değil, ama hiçbiri kötü değil. Aralarında hepimizin yıllarca sıkılmadan dinleyebileceği şarkılar var bence. Ayrıca albümün birçok şarkısına grup üyeleri tarafından çalım videosu çekildi. Onlara da Youtube üzerinden göz atabilirsiniz. “These Black Claws” bu albümden naçizane tavsiyemdir. Çok da naçizane değil, açın hemen. İyi dinlemeler!
Asuna Pehlivan